صفر تا صد مشکلات آرنج تنیس بازان، علائم و راهکارها

بیماری آرنج تنیس بازان چگونه درمان می شود؟

اگر درد خیلی شدید نبوده و مزمن نشده باشد (کمتر از سه هفته) می توان با روش هایی مانند استراحت، استفاده از یخ و اجتناب از ورزش، بیماری را آرام کرد. استفاده کوتاه مدت از مسکن های ساده مانند استامینوفن یا داروهایی مانند ناپروکسن و دیکلوفناک مفید است. برای افرادی که ورزش های راکتی انجام می دهند کافی است در حین بک هند به جای مچ دست از ساعد خود استفاده کنند و به خوبی گرم شوند و تغییرات مناسبی در راکت خود ایجاد کنند. ورزش و برنامه های کششی مناسب توصیه شده توسط پزشک ممکن است مفید باشد. استفاده از نوار روی آرنج و آرنج بند مختلف برای درمان آرنج تنیس بازان ساخته شده است. هدف مشترک آنها کاهش بار روی ناحیه آسیب دیده است. اینها هنگام استفاده از بازو یا در حین ورزش استفاده می شوند و باید در هنگام استراحت باز شوند. نوارها را نباید روی ناحیه دردناک چسباند، بلکه روی نقطه ای که پزشک نشان داده است و تقریباً 10 سانتی متر از آرنج فاصله دارد، چسبانده شود.

اگر علائم بیماری آرنج تنیس بازان با وجود این درمان ها ادامه یابد و یا مزمن باشد، گزینه های درمانی متفاوتی را پیشنهاد می کنیم. یکی از روش هایی که سالهاست مورد استفاده قرار می گیرد تزریق کورتون به آن ناحیه است. برخلاف داروهای کورتونی که به طور منظم به صورت خوراکی مصرف می شوند، تزریق کورتون موضعی عوارض جانبی بسیار کمی دارد. تزریق کورتون با کاهش التهاب و تورم در آن ناحیه باعث کاهش درد می شود. در صورت لزوم می توان آن را چند بار تکرار کرد. در سال های اخیر، شیوه های جدیدی در درمان آرنج تنیس بازان معرفی شده است. درمان با لیزر و تزریق پی آر پی از جمله این درمانها هستند و نتایج درمان بهتر از تزریق کورتون است.