5 اصل که باید بیماران مبتلا به پوکی استخوان به آن توجه کنند:
جراحی شکستگی ترقوه
جراحی آرتروسکوپی چیست؟
آرتروسکوپی تصویربرداری از داخل مفاصل با دوربینی به اندازه مداد با استفاده از برش های کوچک 8-7 میلیمتری است. در حالی که در دهه هفتاد فقط برای اهداف تشخیصی استفاده می شد، امروزه با توسعه فناوری و ابزارهای ویژه، هم برای تشخیص و هم برای درمان استفاده می شود. در درمان بیماری‌هایی که مفاصل شانه، آرنج، مچ دست، لگن، زانو و مچ پا را درگیر می کنند، استفاده گسترده‌ای پیدا کرده است.
آرتروسکوپی در شرایط بی حسی های منطقه ایی و یا بیهوشی و در اتاق عمل انجام می شود. مداخلات ساده برای اهداف تشخیصی را می توان تحت بی حسی موضعی انجام داد، اما از بی حسی منطقه ای یا بی هوشی عمومی برای آرتروسکوپی درمانی استفاده می شود. برای ارائه تصویر، داخل مفصل با استفاده از یک مایع شفاف که معمولا سرم های معمولی است پر می شود و این مایع در پایان عمل تخلیه می شود. در طول جراحی، ساختارهای داخل مفصل 4-6 بار بزرگ می شوند تا تصویری مناسب برای تشخیص دقیق ارائه می شود. از آنجایی که دوربین می تواند از مناطقی که در حین جراحی باز به راحتی قابل دسترسی نیستند نیز تصویربرداری کند، می توان یک تشخیص کامل را انجام داد. پس از تکمیل معاینه تشخیصی، مشکلات شناسایی شده در مفصل را می توان با استفاده از دستگاه های مکانیکی، موتوری یا حرارتی (فرکانس رادیویی یا لیزر) که از طریق برش های کوچک دیگر وارد می شود، درمان کرد.
حداقل دو برش کوچک برای جراحی آرتروسکوپی استفاده می شود یکی برای دوربین (آرتروسکوپ) و درگری برای ورود ابزارهای مختلف. می توان تعداد برش ها را افزایش داد تا به نواحی مختلف برسد. زمان جراحی بین 20 دقیقه تا 2 ساعت متغیر است. در برخی موارد، جراحی آرتروسکوپی ممکن است همراه با جراحی باز انجام شود. در این موارد بخشی از عمل که مربوط به مفصل است با آرتروسکوپی و قسمت خارج از مفصل با جراحی باز انجام می شود.
مدت زمان بستری در جراحی آرتروسکوپی
مدت زمان بستری پس از عمل های آرتروسکوپی بسته به پیچیدگی روش متفاوت است. در حالی که برخی از روش ها ممکن است در همان روز مرخص شوند، در برخی موارد ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان برای چند روز باشد.
جراحی آرتروسکوپی در چه مواردی انجام می شود؟
جراحی آرتروسکوپی در تشخیص و درمان اکثر مشکلاتی که مفاصل بزرگ را درگیر می کنند کاربرد پیدا کرده است.
جراحی آرتروسکوپی مفصل زانو
- ترمیم یا برداشتن پارگی منیسک،
- ترمیم پارگی رباط صلیبی قدامی و خلفی،
- اصلاح مشکلات غضروف مفصلی،
- بیوپسی داخل مفصلی،
- برداشتن کیست و تومورهای خوش خیم،
- برداشتن بافت سینوویال پوشاننده مفصل در بیماری های روماتیسمی،
- درمان شکستگی های مرتبط مفصل،
- درمان دررفتگی های مکرر کشکک زانو،
- برای رفع محدودیت های حرکتی که پس از جراحی ایجاد می شود،
- پیوند بافت غضروفی استخوانی را می توان با روش های باز و یا آرتروسکوپی انجام داد.
جراحی آرتروسکوپی مفصل مچ پا
- جدا شدن غضروف مفصلی،
- فشردگی بافت نرم که پس از رگ به رگ شدن رخ می دهد،
- تمیز کردن برجستگی های استخوانی در مچ پای بازیکن فوتبال،
- بیوپسی داخل مفصلی و برداشتن غشای سینوویال،
- آرترودز مچ پا (بی حرکتی و بدون درد کردن مفصل آسیب دیده)،
- برخی از شکستگی های مربوط به مفصل می تواند با کمک آرتروسکوپی درمان می شود.
- برخی از مداخلات برای تاندون های اطراف مچ پا نیز می تواند به روش آندوسکوپی انجام شود.
جراحی آرتروسکوپی مفصل شانه
- درمان دررفتگی های مکرر شانه، 2. ترمیم پارگی تاندون عضلانی اطراف شانه،
- رفع محدودیت حرکتی در شانه های یخ زده،
- رفع شلی مفصل،
- درمان غضروف داخل مفصلی
- درمان مشکلات تاندون دوسر بازو
- پاکسازی بافت سینوویال
جراحی آرتروسکوپی مفصل لگن
- ترمیم پارگی های لابروم
- درمان ضایعاتی بنام Pincer و Cam
- درمان غضروف داخل مفصلی
- پاکسازی بافت سینوویال
- بیوپسی داخل مفصلی
جراحی آرتروسکوپی سایر مفاصل
آرتروسکوپی به طور فزاینده ای در تشخیص و درمان بیماری های مفاصل مانند آرنج و مچ دست نیز استفاده می شود.
مزایای جراحی آرتروسکوپی نسبت به جراحی باز چیست؟
در طی جراحی باز، بافت سالم باید بریده شود تا به مفصل برسد. از آنجایی که آرتروسکوپی از طریق برش های بسیار کوچکی انجام می شود که به بافت های سالم آسیب نمی رساند، درد بعد از عمل بسیار کمتر از جراحی باز است. خطر عفونت و محدودیت حرکتی در مفصل بسیار کمتر است. اقامت در بیمارستان، بازگشت به فعالیت های روزمره زندگی و بازگشت به ورزش بسیار کوتاه تر است. یک برنامه توانبخشی را می توان بلافاصله پس از جراحی شروع کرد.
عوارض جراحی آرتروسکوپی چیست؟
مانند تمام روش های جراحی، جراحی آرتروسکوپی ممکن است عوارضی داشته باشد. عوارضی مانند تورم و همارتروز (جمع شدن خون) در مفصل که ممکن است نیاز به تخلیه با سوزن داشته باشد، عفونت، ترومبوز ورید عمقی (تشکیل لخته خون در وریدها)، مشکلات ترمیم زخم، آسیب های عروقی و عصبی، شکستگی ابزار در مفصل، و تبدیل به جراحی باز به دلایل فنی ممکن است رخ دهد. اما خطر این عوارض بسیار کم است و بین یک در هزار تا چهار درصد متغیر است. بی هوشی مورد استفاده نیز ممکن است عوارض خاص خود را داشته باشد.
متخصص ارتوپدی،
فلوشیپ جراحی ستون فقرات و جراحی های کم تهاجمی آندوسکوپیک ستون فقرات،
دوره تکمیلی جراحی زانو، لگن و آرتروپلاستی (تعویض مفاصل) و آرتروسکوپی
