درد سیاتیکی چیست؟ چه چیزی باعث درد سیاتیکی می شود؟
ضایعه غضروفی-استخوانی مچ پا (ضایعه استئوکندرال تالوس)
پارگی تاندون آشیل چیست؟ چگونه درمان می شود؟
تاندون آشیل، نواری از بافت فیبری است که ماهیچه های ساق پا را به پاشنه پا متصل می کند، بزرگترین و قوی ترین تاندون بدن است. تاندون آشیل؛ فشار دادن پا به سمت پایین به شما این امکان را می دهد که هنگام راه رفتن، دویدن یا پریدن روی پنجه و انگشتان خود بایستید. علاوه بر فعالیت های روزانه، در حین فعالیت های ورزشی نیز می تواند تحت فشار زیادی قرار گیرد. اگرچه تاندون آشیل قوی ترین تاندون بدن است، ولی به دلیل محدودیت جریان خون و قرار گرفتن در معرض کشش بالا در معرض خطر التهاب یا پارگی است. در هنگام پارگی تاندون آشیل ممکن است صدایی ناگهانی همراه با احساس ضربه به پشت ساق پا شنیده شود.
پارگی تاندون آشیل چیست؟
تاندون آشیل بزرگترین و قوی ترین تاندون بدن است. دو ماهیچه در پشت ساق پا قرار دارند، به هم می رسند و به یک نوار بافتی متصل می شوند و تاندون آشیل را در قسمت پایین ساق پا تشکیل می دهند یعنی این تاندون ماهیچه های ساق پا را به پاشنه پا متصل می کند. پارگی تاندون آشیل، عموماً در افرادی که به طور هر از گاهی ورزش می کنند دیده می شود، اما ممکن است برای هرکسی اتفاق بیفتد. تاندون آشیل با وجود استحکام آن، جریان خون محدود و قرار گرفتن در معرض تنش بالا، آن را آسیب پذیر می کند و کشش های ناگهانی و شدید می تواند باعث پارگی تاندون آشیل شود.
علل پارگی تاندون آشیل چیست؟
حرکات ناگهانی و اجباری پا از جمله علل پارگی تاندون آشیل است. به خصوص حرکات ناگهانی مچ پا به سمت کف پا می تواند منجر به پارگی تاندون آشیل شود.
علاوه بر این، ضربه مستقیم به تاندون آشیل ممکن است باعث پارگی شود.
التهاب مداوم یا ریز پارگی در تاندون آشیل از جمله علل پارگی تاندون آشیل است.
یکی از عوامل خطر پارگی تاندون آشیل ورزش هایی است که بدون گرم کردن بدن انجام می شود. پارگی تاندون آشیل بیشتر در ورزش هایی مانند تنیس، بسکتبال، دو و میدانی، دوچرخه سواری، والیبال یا ژیمناستیک دیده می شود.
سن یکی از دلایل مهم پارگی تاندون آشیل است. به طور کلی، پارگی تاندون آشیل بیشتر در سنین 30 تا 40 سالگی رخ می دهد.
مردان بیشتر از زنان پارگی تاندون آشیل را تجربه می کنند.
برخی از داروهای مورد استفاده می توانند تاندون آشیل را ضعیف کرده و باعث پارگی آن شوند.
اضافه وزن می تواند منجر به پارگی تاندون آشیل شود.
همچنین بیماری های مزمنی وجود دارند که می توانند باعث پارگی تاندون آشیل یا پارگی تاندون آشیل شوند. بیماری های سیستمیک که می توانند باعث پارگی تاندون آشیل شوند به طور کلی به شرح زیر است:
- نارسایی مزمن کلیه
- کمبود کلاژن
- دیابت
- نقرس
- عفونت ها
- لوپوس اریتماتوز، یک بیماری خود ایمنی است که زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن به بافت ها و اندام های خود حمله می کند.
- اختلالات پاراتیروئید
- روماتیسم مفصلی
- اختلالات تیروئید
علائم پارگی تاندون آشیل (پارگی) چیست؟
پارگی تاندون آشیل (پارگی تاندون آشیل)، اگرچه نادر است، اما ممکن است بدون علائم رخ دهد. با این حال، پارگی تاندون آشیل معمولاً با علائم رخ می دهد.
علائم پارگی تاندون آشیل (پارگی) را می توان به شرح زیر فهرست کرد.
شایع ترین علامت پارگی تاندون آشیل صدایی است که با احساس ضربه در پشت پا همراه است. افرادی که تاندون آشیل خود را پاره می کنند اغلب فکر می کنند که چیزی به آنها برخورد کرده است.
درد شدید و ناگهانی در پشت مچ پا نزدیک پاشنه پا که در آن تاندون آشیل پاره می شود ممکن است نشانه پارگی تاندون آشیل باشد.
تورم و کبودی پشت مچ پا از جمله علائم پارگی تاندون آشیل است.
احساس درد هنگام راه رفتن روی پله ها یا شیب ها ممکن است نشانه پارگی تاندون آشیل باشد.
یکی از علائم پارگی تاندون آشیل، حساسیت به لمس در جایی است که تاندون پاره می شود.
ناتوانی در خم شدن پا به سمت پایین هنگام راه رفتن ممکن است نشانه پارگی تاندون آشیل باشد.
ناتوانی در ایستادن روی انگشتان پا با پارگی تاندون آشیل نیز از علائم پارگی تاندون است.
پارگی (پارگی) تاندون آشیل چگونه تشخیص داده می شود؟
در صورت پارگی تاندون آشیل، ممکن است علاوه بر معاینه پزشک، به آزمایشات تکمیلی نیز نیاز باشد.
معاینه: در معاینه پارگی تاندون آشیل از نظر درد، تورم، گرما یا تغییر رنگ در اطراف پاشنه و ساق پا بررسی می شود. ممکن است در اثر پارگی تاندون آشیل شکافی در پشت ساق پا ایجاد شود. در طول معاینه، می توان آزمایشاتی را برای تعیین عملکرد پا و آشکارسازی پارگی انجام داد.
تست تامپسون: در حالی که بیمار به صورت دراز کشیده یا روی صندلی نشسته است، نوک پا باید با فشردن ساق پا به سمت پایین حرکت کند. اگر پا مطابق انتظار حرکت نکند، باید به پارگی تاندون آشیل مشکوک بود.
تست ماتلس: بیمار به صورت دراز کشیده و زانوی خود را با زاویه قائمه خم می کند. در حین انجام این حرکت، انگشت پا باید به سمت ساق نگاه کند. اگر پا مطابق انتظار حرکت نکند، باید به پارگی تاندون آشیل مشکوک بود.
پس از معاینه می توان از روش های تصویربرداری رادیولوژیک برای رد اختلالات احتمالی مختلف و روشن شدن تشخیص پارگی تاندون آشیل استفاده کرد.
رزونانس مغناطیسی (MRI): تصاویر دقیق از مچ پا و ساق را می توان با تصویربرداری تشدید مغناطیسی به دست آورد.
سونوگرافی تاندون آشیل: پارگی تاندون آشیل اغلب با تصویربرداری اولتراسوند قابل تشخیص است.
پارگی تاندون آشیل یا پارگی تاندون آشیل؛ می توان آن را با شرایطی مانند بورسیت آشیل، شکستگی مچ پا، سندرم گیرافتادگی مچ پا، استئوآرتریت مچ پا یا پیچ خوردگی مچ پا اشتباه گرفت. بنابراین، انجام صحیح تشخیص افتراقی مهم است.
درمان پارگی تاندون آشیل چیست؟
در درمان پارگی تاندون آشیل می توان از روش های جراحی یا غیرجراحی استفاده کرد. اینکه کدام درمان برای بیمار اعمال می شود ممکن است بسته به میزان پارگی تاندون آشیل و انتظارات بیمار متفاوت باشد. جراحی پارگی تاندون آشیل در بیماران جوان و فعالی که به ورزش علاقه دارند، مورد توجه قرار می گیرد.
آقای 19 ساله عضو تیم والیبال ساحلی، که در حین تمرین دچار پارگی تاندون آشیل در 3 سانتی متری پاشنه سمت چپ شده و توسط دکتر محمد اسدی فانید و با روش معمول کراکف مورد ترمیم قرار گرفته است.
درمان های غیر جراحی برای پارگی تاندون آشیل
استراحت دادن به پا در جایی که تاندون آشیل پاره شده است بدون وارد کردن وزن به آن بخش مهمی از درمان است. بیمار ممکن است از عصا یا ارتزهایی که پا را بی حرکت می کند استفاده کند.
استفاده از یخ ممکن است برای تسکین درد ترجیح داده شود.
برای درد تجربه شده می توان از مسکن استفاده کرد.
استفاده از بانداژ یا گچ یکی از روش های مورد استفاده در درمان است. خم شدن پا و مچ پا به سمت پایین هنگام استفاده از بانداژ یا گچ گیری بسیار مهم است.
استفاده از کفش های پاشنه بلند باعث کاهش بار روی تاندون آشیل می شود.
برای پارگی تاندون آشیل نیز می توان از درمان های جراحی استفاده کرد. در جراحی تاندون آشیل که بیشتر در افراد فعال، جوان و ورزشکار ترجیح داده می شود، تاندون آشیل یا با ایجاد برش در پشت پا و یا از راه پوست (بسته) بخیه می شود.
سوالات متداول در مورد تاندون آشیل
قرار دادن یخ در ناحیه ای که درد در آن احساس می شود می تواند درد را کاهش دهد.
می توان از مسکن های ساده یا مسکن های قوی تر توصیه شده توسط پزشک استفاده کرد.
بی حرکت کردن و استراحت دادن پا در محل پارگی تاندون آشیل می تواند درد را تسکین دهد.
دراز کشیدن با پا بالاتر از سطح سر می تواند درد را کاهش دهد.
ورزش و شدت ورزش را باید به تدریج افزایش داد نه ناگهانی.
از انجام ورزش بر روی سطوح سخت یا لغزنده باید خودداری شود.
کفش مناسب برای ورزش مورد نظر انتخاب شود. انتخاب کفش های پاشنه بلند برای کاهش آسیب های تاندون آشیل مهم است.
ورزش یا ورزش باید به طور منظم انجام شود.
متخصص ارتوپدی
فلوشیپ جراحی ستون فقرات و جراحی های کم تهاجمی آندوسکوپیک ستون فقرات، دوره تکمیلی جراحی زانو، لگن و آرتروپلاستی (تعویض مفصل) و آرتروسکوپی
